نیاز نیست یک خانم خانه دار باشید، یا در آستانه ی میان سالی، یا ناموفق و سرخورده، اصلا نیاز نیست چیز خاصی باشید یا دلیل موجهی داشته باشید تا دچار افسردگی باشید. حتی از دید دیگران شاید موفق باشید، شاید موجب غبطه باشید، یا که کلماتی باشید که میان یک مهمانی از دهانی به گوشی زمزمه میشوید، اصلا مهم نیست چگونه باشید، افسردگی به آرامی، مخوف، هولناک و مرموز شما رو احاطه میکنه.
از جایی که ایستاده ام افسردگی ترسناک و مهیب است، تاریک و سیاه. من مغروق نشده، دست و پا میزنم، تا شاید گرفتار نشوم.
فکر میکنم افرادی که گرفتار شده اند ،برای دیگران زندگی کرده اند، برای حرف ها، نظرها، خوشایند ها، این زندانی بودن برای حرف دیگران، باعث افسردگی میشه، باعث شکست و سرخوردگی میشه.
باید شکل زندگی رو عوض کرد، باید اول خودمون رو ببینیم ، موج خودمون رو داشته باشیم، نت خودمون رو بنوازیم و برای خودمون زندگی کنیم.اونجاست که همیشه خوشحالیم، راضی هستیم و در خوشبختی مغروقیم