منو این همه خوشبختی محاله ... دیدی بعد از مدتی که دنبال یه چیز می گردی بعد که می فهمی بیخ گوشت بوده چقدر خوشحال میشی . مخصوصا ما جمعیت نسوان که اگه مجال هم بده جیغ ها برزنیم و جامه ها بدریم وبر این خوشبختی بگرییم ... الان من این حس رو دارم . بعد از مدت ها گشتن دنبال فیلم نمایش ترومن با بازی جیم کری این فیلم رو دقیقا بیخ گوشم پیدا کردم ... باور بفرمائید همین بیخ ...
این فیلم خیلی روی من تاثیر گذاشت به خصوص این که این فیلم رو توی دوران نوباوگی دیده بودم و خودم رو همیشه جای جیم کری می زاشتم ... مثلا بازگشت بانو
جیغ زدن و گریستن مانعی نداره اما از جامه دریدن بپرهیز...
راستی این فیلم جیم کری همونیه که از زندگیش بدون این که خودش بدونه دارن فیلم میگیرن و کل شهرم این مسئله رو میدونن و دوربینهای زیادی نصب شده در سطح شهر و البته زنشم میدونه نیز...آخرشم برای همیشه غیبش میزنه میره؟...در دوران طفولیت دیدم...همین چیزا رو یادمه اگه درس گفته باشم...الله اعلم...