دوست عزیز دیلاق که راست راست راه میری و کلمات رکیک و شنیع رو صرف می کنی! دست در جیب مبارک پدر داری و سر و ته پاساژ معروفه رو خریداری می کنی، با ماشین آخرین مدلت خیابون ها رو متر می کنی، بله با شما هستم، آیا شده از خودت بپرسی اگه سالم نبودم چی؟ اگه مثلا این چشمم که برای لنز رنگیش کلی پول میدم، کور بود چی؟، اگه این دست ها که در جیب مبارک پدر است نبود چی؟ اگه نمی تونستم راه برم چی؟ اگه لال بودم چی؟ خب دیر نشده، می تونی از الان تا آخر عمرت به این سوال ها فکر کنی و بهتر زندگی کنی و شکر خدا رو به جا بیاری، والا! 

+ یه نصیحت بودا! گاهی خوبه در هزینه ی درمان به دیگران کمک کنیم، نه تنها بیماران و خانواده هاشون به کمک مالی نیاز دارن، بلکه نیاز دارن تا از لحاظ روحی هم ساپورت بشن، کمک کنیم، مقداری از دارایی ما برای کمک به دیگرانه! 

+فوتو بای رفیق، بنده سر عملم:)