شماره پنجاهم همشهری داستان بهانه ای بود برای عرض ارادت نسبت به این مجله و همه ی زحمت کشان این ماهنامه .... شاید یکی از بهترین اتفاق هایی که برای من افتاد و روی جهت گیری مطالعه من تاثیر به سزایی داشت آشنایی با همشهری داستان بود ... با این که اسم ماهنامه داره اما برای منی که از اولین صفحه تا آخرین صفحه رو می خونم حکم هفته نامه رو داره ....خیلی دوستش دارم خیلی .... انشالا جشن پنجاه سالگیت ....
+ یه روز خوب با داستان توی اتوبوس ....